BEKİR ÇAVUŞ
Asırlık koca çınardı,
Göçtü gitti dünyadan,
Yol üstünde bir pınardı,
Göçtü gitti bu dünyadan.
Adı da Bekir Çavuştu,
El sallayarak savuştu,
Yar mevla’sına kavuştu,
Göçtü gitti bu dünyadan
Yüzyılın başında doğdu,
Kötülüğü tümden kovdu,
Bazen esti bazen yağdı,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Babadan yetim büyüdü,
İçtiği helal su idi,
Asalet asil bir soydu,
Göçtü bitti bu dünyadan.
İlk karısını sel aldı,
Üç çocuğu öksüz kaldı,
Böyle talihsiz bir kuldu,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Ticaret yapardı bezden,
Yaylaya göçerdi yazdan,
Bir şey kaçırmazdı gözden,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Duyguları alevlendi,
Kısmet bir daha evlendi,
Güve düştü develendi,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Çoluk çocuğa karıştı,
Hep hizmet ile yarıştı,
İhtiyarladı kırıştı,
Göçtü gitti bu dünyadan
Dostlardan çok yedi kazık,
Olmalı ahrete azık,
Yazık hem de nasıl yazık,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Çok sıkıntı acı çekti,
Kayalara umut ekti,
Bir gün gelip biçecekti,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Yürürken yer sallanırdı,
Öksüz yetim kollanırdı,
Mutluluktan ballanırdı,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Kaşıkla yer doymazdı,
Hiç canlıya kıymazdı,
Söyleneni duymazdı,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Çayı ikram saymazdı,
Sözünden hiç caymazdı,
Sabit idi kaymazdı,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Basma pazen satardı,
Boş kaldımı yatardı,
Sohbete bal katardı,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Acılarını bal etti
Maddiyatını kul etti,
Bütün varlığını pul etti,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Çoluk çocuğun eğitti,
Hep başından dağıttı,
Yüreğini de soğuttu,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Bir Çebiç’i yer kalkardı,
Kendisine pek bakardı
Hemi evli hem bekârdı,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Altmışdokuzda ilk gördüm,
Hayret ile bakıp durdum,
Tevellütünü de sordum,
Göçtü bitti bu dünyadan.
Yaşı bir asıra vardı,
Bu dünya ki kime yardı,
Oğuzsoylum zaman durdu,
Göçtü bitti bu dünyadan.
10.09.2009
OĞUZSOYLUM
|
ŞİİRLERİM.
