Yetmiş beş yılında duydum adını,
Bu Ozan Arif’tir arif dediler,
Birkaç kez dinledim aldım tadını,
Bu Ozan Arif’tir,arif dediler.
“Uyan millet haydi haydi” der bize,
Besmele çekerek başlardı söze,
Arada durarak vururdu saza,
Bu Ozan Arif’tir, arif dediler
Ülkü devlerine ağıtlar yaktı,
Dostluğu kadimdi davası haktı,
“Yaradan var üstümüzde” güç yoktu,
Bu ozan Arif’tir,arif dediler.
Attığı adımdan mesul emindi,
Çağrısı millete sanki tamimdi,
“Gök girsin kızıl çıksın” bir tür yemindi
Bu ozan Arif’tir, arif dediler.
Der“Alucra’lıyam bilin kazamı”,
İpe de çekseler sevdim ezanı,
Kucakladı hep ateşi suzan’ı,
Bu ozan Arif’tir, arif dediler.
Türkmen şöleninde sıktım elini,
Düşmana har dosta şeker dilini,
Ağıtla anlattı Ülkü gülünü,
Bu ozan Arif’tir ,arif dediler.
OGUZSOYLUM
ŞİİRLERİM.
