GÜZ GÜLÜ
Her bahar yağmurlar yağıp ta geçti,
Hiç iz bırakmadı benim bağımda,
Derken hazan geldi güz gülü açtı ,
Sönmeyen bir ateş yaktı bağrımda.
Öyle bir ateş ki ,durmadan yanar,
Rüzgara lüzum yok, sanma ki söner,
Bir gün keser döner,bir gün sap döner,
Kapanmaz bir yara açtı bağrımda.
Kokusu gülde yok,sümbülde asla,
O güzel başını bir yana yasla,
Öyle durur,öyle bakar ahesle,
Zannettim ki bıçak saplı bağrımda.
Güz gülünün sarısı var,alı var,
Güz gülünün şalvarı var,şalı var,
Güz gülünün poleni var, balı var,
Doyulmaz bir iştah yaptı bağrımda.
Güz gülleri mahrur,durur dik durur,
Yel estikçe yaprakları savrulur,
Deli gönlüm gül,gül diye kudurur,
Sevgi denen bir dert saplı bağrımda.
Yaz gülleri,güz gülüyle yarışmaz,
Yıllar geçer gönül gülden savuşmaz,
Oguz'um adettir seven kavuşmaz,
Sevda denen bir dert kaplı bağrımda.
Ormancık-16.02.2006 11:38:23
OĞUZSOYLUM
ŞİİRLERİM.
