Seksen eylülünde dışarı çıktı,
Her şey aleniydi her şey açıktı,
Belli ki kantarın topu kaçıktı,
Bu ozan Ariftir, arif dediler.
Avrupa’yı adım adım dolaştı,
Ne çamura bastı ne de bulaştı,
Avrupa da hedefine ulaştı,
Bu ozan Ariftir,Arif dediler.
Hepsin gezdi yer koymadı gezmedik,
Pas geçmedi dert koymadı yazmadık,
Kim kaldı ki dorumunu sezmedik,
Bu Ozan Arif’tir,arif dediler.
Bulgar da zumumu Mestan’ı yazdı,
Haykırıp dünyaya bir desten yazdı,
Naim’in eline kroki çizdi,
Bu ozan Ariftir,arif dediler.
Hüseyin’e ağıt yaktı ne acı,
“Nazım Hikmet bile şimdi baş tacı”
Sırf Arif’e yetti güçlünün gücü,
Bu Ozan Arif’tir,arif dediler.
“ Veli can daha yok gezsen yedi düveli”
Kaç tanesi gitti ondan evveli,
“Ne gün gördü ne güldü veli”
Bu ozan Arif’tir,Arif dediler.
“Dolandım peşinde ülkü adlı yar”
Bir Ülküsü, bir sevdası, sazı var,
Yastığı valizi yorganıysa kar,
Bu Ozan arif’tir, arif dediler
ŞİİRLERİM.
