Ne çiçekler soldu güller kurudu
Dava meşakkatli dava zor udu
Görmedi kansızlar sanma kör udü,
Ülkü denen mefkûreme kurbanım
Gardaşın gardaştan ayrısı olmaz
Ülküm bir çiçektir yeşerir solmaz
Kahpenin zulmü yanına kalmaz
Ülkü denen mefkûreme kurbanı
Ülkü gonca güldür düşmanı çoktur
Gerçek ülkücünün pişmanı yoktur
Hep fidan gibidir şişmanı yoktur/
Ülkü denen mefkûreme kurbanım
Serden geçti koç yiğitler sevdandan
Yıllar geçse usanamam kavgandan
Geç desinler geçer miyim davamdan
Ülkü denen mefkûreme kurbanım
Hangi çılgın bize zincir vuracak
Kim bölüpte başka bir yurt kuracak
Güclü bensem gücü olan vuracak
Ülkü denen mefküreme kurbanım
Öz candan geçmişim özüm sendedir
Yanıyor ataşım közüm sendedir
Karayel'im senle aynı yöndedir
Ülkü denen mefküreme kurbanım