KÖY MÜ KALDI
Bilinir mi Mahkeme bilinir miydi kadı,
Bilinmezdi bu köyde hâkim ve savcı adı
Emmi dayı halleder bozulmaz ağız tadı
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti.
Doktor ilaç bilmezdik güvenirdik Allaha,
En büyük yemin idi ınanırdık “vallaha “
Amenna denilerek tekrarlanmaz bir daha,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti.
Şimdi her yumurtadan üç-beş tane can çıktı
Her şey tersine döndü ben bilirimler çıktı,
Şöforün yüzü güldü her gün seyahat çıktı,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti.
Mahkemeler üç beş yıl ara verdi karara,
Kâtip ters yüz olunca hakin döndü duvara,
Dedik hep bir ağızdan var bunda bir dubara,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti
Ormancı vardı ezel ormanları gezerdi,
Bu fidanı kim kesti hepten hile sezerdi
Şimdi balta yerine her taraf bak hızardı
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti
Birde kolcu var idi bahçelere bakardı,
Bazen tütün yok mu der bazen tütün sarardı,
Gırcalıyı bulursa hep külliyen zarardı
Üzülme garlaş amma bizim köy çok değişti
Tütün mütün kalmadı verdik hep gavurlara
Bundan sonra bak bize yapılan tavırlara,
İşi yokuşa sürer zavırlar ha zavırlar,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti.
Davul zurna çalarak uğurladık gençleri,
Kimse durduramazdı o yüreği Tunçları,
Şehit edip gönderdi… Piçleri
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti.
Türk tarihi böylesine çok badire atlattı,
Yüce türküm şamarı ensesinde patlattı
Kendisi rezil oldu tabayı rahatlattı
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti
Çayı ilaç bilirdik deva idi çok derde,
Bulunmazdı kimsede bulunmazdı her yerde,
Nerde o samimiyet o vefa saygı nerde,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti
Gazeteyi görmedik Radyoyu zor tanırdık
Konuştukça içinden adam çıkar sanırdık,
Adam bizi görecek diye çok utanırdık,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti.
Bir Neşeti duyardık birde gönül dağını,
Gazi Ayhan söylerdi güzel “gesi” bağını,
Böylece hep geçirdik o çocukluk çağını
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Arabayı bilen kim beslenirdi cins atlar,
Kim bir yere giderse hemen üstüne atlar,
Göğsünde kılıcıydı belinde altı patlar,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Plastik sonra çıktı bakırdı kap kacaklar,
Çatal ne idi bilmem kimde vardı bıçaklar,
Kaşıklar ağaçtandı çorbalar hep sıcaklar
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Elbise adı yoktu yamalıydı urbalar,
Ayakkabı yerine at derisi torbalar,
Yine samimiyetle hal ve hatır sormalar
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Düğüne toy denirdi güzün olurdu güzün,
Her kes çıkar oynardı kimsede yoktu hüzün,
Kâhya ne derse olur,bittiği yerdi sözün,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Yetmiş birin yazında yola kavuştuk yola,
Kamyon pikap jeep otobüste ne ola,
Bir geri bir ileri sola çevir bak sola,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Artık değişim başlar yavaş yavaş görerek,
Gelene çay demleyip birde sofra sererek,
Olumsuz gider çok iş bilerek bilmeyerek
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Geldi eylüllü seksen omuzlara basarak,
Kimisini besleyip kimisini asarak,
Öyle mağrurlanarak öyle omuz kasarak
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Siyah beyaz alamet türlü renge boyandı,
Coniye kazanç lazım iş oraya dayandı,
Bu apaçık belliydi ortada bir beyandı
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Doksanlara varınca kanallar pek çoğaldı,
Vatandaş sağmal oldu inek gibi sağıldı
Adalet bozulunca derdi kat kat yığıldı
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Milenyuma dayandık Avrupa ya güvendik,
Bizi alacak diye, türlü renge boyandık,
Bizi kabul eder mi onlar için tufandık?
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Hep yanlış yırtıkları yanlışlarla yamadık,
Biz onların kültür,din örfüne uyamadık,
Boyacı küpü bulup hepsini boyamadık,
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Varsın etmesin gardaş bizim için son fırsat
Titreyip de geriye dönmek için bir etap,
Oğuzsoylum hüzünlü öyle bitap mı bitap
Üzülme gardaş amma bizim köy çok değişti,
Recep ÇAĞLAR(Oğuzsoylum)
|
ŞİİRLERİM.
